و چشمانم را نوازش می دهد تا شاید از
لحظه های دلتنگی گذر کنم....
به کوتاهی لحظات با هم بــودن منگر،
به وسعت لحظاتی نــگاه کن که به یــادت هستم.....

بــــــــــــــــرو ...
تـــــــرس از هیچ چیز ندارم..
وقتی یقین دارم بیشتر از من

کسی دوستت نخواهد داشت...
بیشتر از من کسی طاقت کم محلی هایت را ندار..
بــــــــــــــــرو ...
ترس برای چـه؟
وقتی می دانم یک روز تــف می اندازی
به روی آنهایی که
به خاطرشـــان من را از دست دادی

باز باران با ترانه
ميخورد بر بام خانه
يادم آمد كربلا را،
دشت پرشور و بلا را،
گردش يك ظهر غمگين،
گرم و خونين،
لرزش طفلان نالان،
زير تيغ و نيزه ها را،
با صدای گريه های كودكانه
وندرين صحرای سوزان،
ميدود طفلی سه ساله
پر زناله ، دلشكسته ، پای خسته
باز باران ، قطره قطره،
ميچكد از چوب محمل،
آخ باران
کی بباری برتن عطشان یاران
ترکنند از آن گلو را
آخ باران .. آخ باران

حــــواست بـہ دلتــ باشد . . .آن را هـ ــرجایـے نگــذار!
ایــن روزهــا دل را میــدزدند . . .
بــعد ڪہ بہ دردشـــان نـخــورد
جـای صـــندوق پـستـــ
آنــ ــرا در سطل آشـــغال مے اَندازند !
و تــو خوبــ مـیدانے
دلے که اَلمثنے شد! دیــگر دِلــــ نمـیشود

اسپند دود می کنم ، برای عشقمان هر شب میان راز و نیاز های شبانه نکند جادوگر زشت بی تفاوتی ، چشممان بزند .

می روم اما بدان یک سنگ هم خواهد شکست آنچـــــنان که تارو پود قلب من از هــــم گسست می روم با زخم هـــــایی مانده از یک سال سرد آن همه برفی که آمـــــد آشـــــــیانم را شکست می روم اما نگویــــــــی بی وفــــــا بود و نمــــاند از هجوم سایه هــــا دیگر نگــــــاهم خسته است راســــــتی : یادت بمــــــــاند از گـناه چشم تو تاول غــــــربت به روی باغ احســــــاسم نشست طـــــــرح ویران کـــردنم اما عجیب و ســــــاده بود روی جلد خاطــــراتم دست طوفــــــان نقش بست

یک نفر ...

یه جایی ...

تمام رویاهاش لبخند توست

احساس می کنه که زندگی واقعا براش باارزشه...

پس هروقت احساس تنهایی کردی

این حقیقت رو به یاد داشته باش که

یک نفر...

یه جایی ...

در حال فکر کردن به توست

دلم لبریز خواهشها
سراسر محو بارشها
درونم قرص کمرنگی
ز نور موج تابش ها
درون ناله ی خامش
بسان شعله می سوزم
نمیدانم چه می گویم
ز شور چنگ رامشها
ولیکن در وجودم تو
شکوفا گشته ای اینک
که هم پیدا و پنهانی
درون رنگ فاحش ها
رخم گلگون، تنم میگون
روانم خوش دورنم خون
نمی ترسم ز مهجوری
که می بینم نکوهش ها
خدایا مست و شبگردم
در این سودا که همدردم
مگر خاموش بنشینم
که دارم بس نيايش ها
که دارم بس نيايش ها

هر دور دستی که به آن نزدیک میشوی دوردست دیگری دارد   

عاشقی مقدور هر عیاش نیست، غم کشیدن کار هر نقاش نیست.

.عشق هیچ مرگی نمی شناسد، عشق بر مرگ غلبه می کند. عشق مرزهای زمان را فتح می کند

.خیلی ها نفرین می کنن، تلافی می کنن.. اما نه.. نفرین من: الهی اونی که دوسش داری تنهات نذاره.. تلافی من: میرم تا به اون برسی، سر راهت نباشم.. راستی، قدر من دوستت داره؟!.

همیشه ابرا می بارن اما همه عاشق ستاره ها میشن، مواظب باش چشمک ستاره، گریه ی ابرو از یادت نبره..

در این دنیا که حتی ابر ، نمی گرید به حال ما، همه از من گریزانند، تو هم بگذر از این تنها..

من شعر سکوتم را در گوش تو خواهم خواند، شب های بلندم را با یاد تو خواهم ماند، من ریشه ی عشقم را در قلب تو خواهم کاشت، آن صحبت اول را در خاطره خواهم داشت

.آغاز سفر عشق این است: "کنار گذاشتن من و هیچ شدن". از این هیچ است که همه چیز زاده می شود.